Long Term Evolution

ที่มา SearchMobileComputing.com

Long Term Evolution (LTE) เป็นเทคโนโลยีบรอดแบนด์ (broadband) ไร้สาย 4 จี ที่พัฒนาโดย Third Generation Partnership Project (3GPP) ซึ่งเป็นกลุ่มการค้าอุตสาหกรรม

วิศวกร 3GPP ตั้งชื่อเทคโนโลยีนี้เป็น “Long Term Evolution” เพราะเป็นการนำเสนอถึงความก้าวหน้าขั้นต่อไป (4 จี) มาจาก GSM ที่เป็นมาตรฐาน 2 จี มาเป็น UMTS เทคโนโลยี 3 จีบนพื้นฐานของ GSM เทคโนโลยี LTE ให้การเพิ่มอัตราข้อมูลสูงสุดอย่างมีนัยยะ ด้วยศักยภาพ 100 Mbps ด้าน downstream และ 30 Mbps ด้าน upstream ลดสิ่งซ่อนเร้น ปริมาณแถบความถี่ขยายได้ และความสอดคล้องย้อนกลับกับเทคโนโลยี GSM และ UMTS การพัฒนาในอนาคตจะสามารถสูงสุดถึง 300 Mbps

ชั้นบนของ LTE อยู่บนฐาน TCP/IP ซึ่งจะเหมือนกับเครือข่าย IP ทั้งหมดแบบเดียวกับสถานะปัจจุบันของการสื่อสารด้วยสาย LTE จะสนับสนุนการผสมข้อมูล messaging เสียง และวิดีโอ LTE ใช้เทคโนโลยีเสาอากาศ OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) และรุ่นต่อมา MIMO (Multiple Input Multiple Output) ที่เหมือนกับการใช้ในมาตรฐานไร้สายท้องถิ่น (WLAN) IEEE 802.11n อัตราสัญญาณต่อสิ่งรบกวน (signal to noise ratio หรือ SNR) สูงกว่าที่ด้านรับเป็นความสามารถของ MIMO ตลอดจนถึง OFDM จะให้การปรับปรุงครอบคลุม โดยเฉพาะความหนาแน่นในเขตเมือง

LTE มีกำหนดเปิดตัวเชิงพาณิชย?ในปี 2553 โดย Verizon Wireless และ AT&T Wireless ด้าน T-Mobile และ Alltel ประกาศแผนใช้งาน 4 จีบนฐาน LTE ด้วย เครือข่ายเหล่านี้จะแข่งขันกับ WiMAXของ Clearwire สำหรับด้านวิสาหกิจและผู้บริโภคไร้สายบอร์ดแบนด์ ตลาดการสื่อสารนอกสหรัฐ GSM เป็นมาตรฐานครอบงำ ด้วยผู้ใช้โทรศัพท์เซลลูลาร์ร้อยละ 80 ทั่วโลก ดังนั้น HSDPA และ LTE ในรุ่นต่อมา เป็นทางเลือกด้านเทคโนโลยีบอร์ดแบนด์ไร้สายสำหรับผู้ใช้ Nortel และผู้ค้าด้านโครงสร้างพื้นฐานอื่นกำลังเน้นหนักความพยายามด้านวิจัยและ พัฒนาเพื่อสร้างสถานีฐาน LTE เพื่อให้พบกับความต้องการที่คาดไว้ เมื่อมีการนำมาใช้ LTE มีศักยภาพในการนำเครื่องคอมพิวเตอร์แพร่กระจายไปสู่ผู้ชมทั่วโลก ในประสบการณ์คล้ายการสื่อสารมีสายสำหรับผู้ใช้โทรศัพท์มือถือในทุกที่

Wi-Fi

ที่มา whatis.com

Wi-Fi (ย่อมาจาก "wireless fidelity") เป็นศัพท์ของประเภทเครือข่ายท้องถิ่นไร้สาย (WLAN) ที่ใช้ข้อกำหนดในตระกูล 802.11 คำศัพท์ Wi-Fi ได้รับการสร้างโดยองค์กรที่เรียกว่า Wi-Fi Alliance ซึ่งควบคุมการทดสอบที่ประกันการปฏิบัติงานผลิตภัณฑ์ภายใน ผลิตภัณฑ์ที่ผ่านการทดสอบของพันธมิตรจะได้รับป้าย "Wi-Fi certified" (เครื่องหมายการค้าจดทะเบียน)

เดิม การรับรอง Wi-Fi ได้รับการประยุกต์เฉพาะผลิตภัณฑ์ด้วยการใช้มาตรฐาน 802.11b ปัจจุบัน Wi-Fi สามารถประยุกต์กับผลิตภัณฑ์ที่ใช้มาตรฐาน 802.11 ข้อกำหนด 802.11 เป็นส่วนหนึ่งของชุดเกี่ยวข้องกับมาตรฐานเครือข่ายไร้สายที่รู้จักในชื่อ ตระกูล 802.11 ข้อกำหนดเฉพาะภายใต้การทำงานของเครือข่าย Wi-Fi ที่เรียกว่า “flavor” ของเครือข่าย Wi-Fi ได้ประโยชน์ของการยอมรับในหลายธุรกิจ ตัวแทน โรงเรียน และบ้านในฐานะทางเลือกกับสาย LAN สนามบิน โรงแรม และร้านอาหารจานด่วนหลายแห่งเสนอให้เข้าถึงเครือข่าย Wi-Fi พื้นที่เหล่านี้เรียกว่า hot spot การคิดค่าบริการเข้าถึงเป็นรายวันหรือรายชั่วโมง แต่บางแห่งฟรี พื้นที่ติดต่อภายในของ hot spot และเครือข่ายจุดเข้าถึงได้รับการเรียกว่า hot zone

ถ้าการป้องกันไม่เพียงพอ เครือข่าย Wi-Fi สามารถมีความอ่อนไหวในการเข้าถึงโดยผู้ใช้ที่ไม่ได้รับการรับรอง ผู้ใช้เข้าถึงเหมือนการเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตฟรี กิจกรรมของพื้นที่และเปิดเผยความปลอดภัยของ LAN ไร้สายได้รับการเรียกว่า war driving การฉายภาพระบุเรียกว่า war chalking ได้เกี่ยวข้อง ทุกรายการที่มี LAN ไร้สายใช้การป้องกันความปลอดภัย เช่น มาตรฐาน encrypt แบบ Wired Equivalent Privacy (WEP) รุ่นใหม่กว่าคือ Wi-Fi Protected Access (WPA), Internet Protocol Security (IPsec) หรือ virtual private network (VPN)

สารสนเทศเพิ่มเติม

SearchMobileComputing.com : ให้ "802.xx Fast Reference."
SearchNetworking : ให้การเชื่อมโยงทันสมัยกับสารสนเทศเกี่ยวกับ LAN ไร้สาย
The IEEE : ให้ดาวน์โหลดข้อกำหนด 802.11
JWire.com : ให้รายการของ Wi-Fi hotspots ทั่วโลก
The Wi-Fi Alliance : ให้สารสนเทศเพิ่มเติม
Wi-Fi Networking News : ให้สารสนเทศเกี่ยวกับ Wi-Fi และข้อกำหนด 802.11
Dell : ให้หนังสือปกขาว "Deploying 802.11b (Wi-Fi) in the Enterprise Network."