CDMA (Code-Division Multiple Access) อ้างถึงโปรโตคอลใดๆที่ใช้ในสิ่งที่เรียกว่า การสื่อสารไร้สาย รุ่นที่ 2 (2G) และรุ่นที่ 3 (3G) ตามนัยยะของคำศัพท์ CDMA เป็นรูปแบบของ multiplexing ซึ่งยอมให้สัญญาณจำนวนมากที่ยึดช่องทางการส่งผ่าน 1 ช่อง การให้คุ้มค่าการใช้ของ bandwidth ที่มี เทคโนโลยีได้รับการใช้ในระบบโทรศัพท์เซลลูลาร์ความถี่สูงมาก (UHF)
CDMA ใช้การแปลงอนาล๊อกเป็นดิจิตอลในการรวมด้วยเทคโนโลยี spread spectrum การนำเข้าเสียงได้รับการแปลงเป็นดิจิตอลเป็นหน่วยไบนารีก่อน ความถี่ของสัญญาณการส่งผ่านได้รับการทำแปรผันกับรูปแบบที่กำหนด (รหัส) ดังนั้น สิ่งนี้สามารถจับได้เฉพาะโดยผู้รับที่ตอบสนองความถี่ที่ได้รับการโปรแกรม ด้วยคำสั่งเดียวกัน ดังนั้น สิ่งนี้ติดตามตลอดจนกับความถี่ส่งผ่าน มีรหัสอนุกรมความถี่ ล้านล้านรหัส ซึ่งส่งเสริมความเป็นส่วนบุคคลและทำการโคลนได้ยาก
ช่อง CDMA มีความกว้าง 1.23 MHz เครือข่าย CDMA ใช้โครงร่างที่เรียกว่า soft handoff ซึ่งลดสัญญาณขัดข้องเมื่อโทรศัพท์เคลื่อนที่จากเซลหนึ่งไปอีกเซล การรวมของโหมดดิจิตอล และ spread-spectrum สนับสนุนหลายเท่าของสัญญาณต่อหน่วย bandwidth ของโหมดอนาล๊อก CDMA สอดคล้องกับเทคโนโลยีเซลลูลาร์อื่น ด้วยยอมให้มีการโรมมิ่ง
มาตรฐาน CDMA ดั้งเดิม เรียกว่า CDMA One และยังคงร่วมกับเทคโนโลยีเซลลูลาร์ในสหรัฐที่เสนอความเร็วส่งผ่านได้ถึง 14.4 Kbps ในรูปแบบหนึ่งช่องสัญญาณและจนถึง 115 Kbps ในรูปแบบ 8 ช่อง ส่วน CDMA2000 และ wideband CDMA ส่งผ่านข้อมูลเร็วกว่าหลายเท่า
สารสนเทศเพิ่มเติม
CDMA Development Group : สารสนเทศเพิ่มเติมเกี่ยวกับ CDMAEricsson : อธิบายระบบ CDMA
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น